مفاهیم در کشت سلولی پستانداران

مفاهیم در کشت سلولی پستانداران

جداسازی سلول ها

سلول ها برای کشت آزمایشگاهی از چندین روش می توانند از بافت جدا شوند. سلول ها را می توان به راحتی از خون خالص کرد. با این حال ، فقط سلولهای گلبول سفید قادر به رشد در بستر هستند.

سلول ها را می توان با هضم ماتریس خارج سلولی با استفاده از آنزیم هایی از جمله کلاژناز ، تریپسین یا پیروناز ، از بافت جامد جدا کرد و قبل از همزده شدن بافت ، سلول ها را به حالت شناور درآورد. از طرف دیگر ، تکه های بافت را می توان در محیط رشد قرار داد و سلولهایی که رشد می کنند برای کشت در دسترس هستند. این روش به عنوان کشت اکتشافی شناخته می شود.

سلولهایی که مستقیماً از یک موضوع کشت می شوند به عنوان سلولهای اصلی شناخته می شوند. به استثنای برخی از تومورها ، اکثر کشتهای سلولی اولیه طول عمر کمی دارند.

 

یک رده سلولی مستقر یا جاودانه شده ، توانایی تکثیر نامحدود را از طریق جهش تصادفی یا اصلاح عمدی ، مانند بیان مصنوعی ژن تلومراز به دست آورده است. تعداد زیادی از سلولها به عنوان نماینده انواع سلولهای خاص ساخته شده اند.

 

حفظ سلول در کشت

برای اکثر سلولهای اصلی جدا شده ، که روند پیری را پشت سر می گذارند و بعد از اینکه تعداد مشخصی از جمعیت دو برابر شد ، تقسیم می شوند و در عین حال بقای خود را حفظ می کنند (به عنوان حد هایفلیک توصیف می شود).

شرایط مناسب کشت سلول

سلول ها در دمای مناسب و مخلوط گاز (بطور معمول 37 درجه سانتیگراد ، 5٪ CO2 برای سلول های پستانداران) در انکوباتور سلول رشد و نگهداری می شوند. شرایط کشت برای هر نوع سلول بسیار متفاوت است و تغییر شرایط برای یک نوع سلول خاص می تواند منجر به فنوتیپ های مختلف شود.

گذشته از مخلوط دما و گاز ، مهمترین عامل در سیستم های کشت ، محیط رشد سلول است. دستور العمل های مربوط به محیط رشد می تواند در pH ، غلظت گلوکز ، فاکتورهای رشد و همچنین وجود سایر مواد مغذی متفاوت باشد. فاکتورهای رشدی که برای تکمیل رسانه استفاده می شوند ، غالباً از سرم خون حیوانات ، مانند سرم گاوی جنین (FBS) ، سرم گوساله گاو ، سرم اسب گاوی و سرم خوک حاصل می شود.

عوارض استفاده از سرم های جانوری

یکی از عوارض این ترکیبات مشتق از خون ، احتمال آلودگی آن ها به ویروس یا ویروس ها به خصوص در کاربردهای بیوتکنولوژی پزشکی است. روش فعلی این است که در هر کجا امکان دارد استفاده از این مواد را به حداقل رسانده یا از بین ببرید و از لیزات پلاکت انسانی استفاده کنید.