نحوه کار با نانو مواد چگونه است؟+ خرید نانو مواد

اقدامات کنترلی
برای اقدام باید ریسک ها را اولویت بندی کرد. با استفاده از اطلاعات شناسایی خطر و ارزیابی قرار گرفتن در معرض، اولویت ها و منابع را می توان به مدیریت این خطرات متناسب با سطح ریسک اختصاص داد. مدیریت یا کنترل خطرات شامل حذف آنها تا جایی که به طور منطقی امکان پذیر است، یا در صورت عدم امکان، به حداقل رساندن خطرات تا جایی که به طور منطقی امکان پذیر است، است. از آنجایی که خطرات نانومواد هنوز در حال بررسی هستند و هنوز کاملاً شناخته شده نیستند، اصل احتیاط هنگام انتخاب اقدامات پیشگیرانه باید اعمال شود و قرار گرفتن در معرض آن باید به "تا حد قابل قبولی کم" (ALARA) کاهش یابد. به اطلاعیه کمیسیون در مورد اصل احتیاط مراجعه کنید. شرکت‌های کوچکتر باید به دنبال راهنمایی خارجی از مثلاً باشند. انجمن های بیمه حوادث یا بازرسی کار.

اصل ALARA باید در کاربرد "سلسله مراتب کنترل ها" برای کاهش خطرات در محل کار استفاده شود. اساس سلسله مراتب، حذف خطر در صورت امکان (یعنی جایگزینی با مواد کم خطرتر) یا، اگر امکان پذیر نیست، کنترل خطر در منبع یا تا حد امکان نزدیک به آن است.

اقدامات کنترلی باید برای همه کارگرانی که ممکن است در حین کار در معرض نانومواد قرار گیرند، چه در حین فعالیت های تکنولوژیکی اصلی و چه در حین نگهداری، تمیز کردن، ذخیره سازی یا تصفیه زباله اعمال شود. سازمان‌های متعددی بهترین دستورالعمل‌ها را برای استفاده و جابجایی ایمن از نانومواد منتشر کرده‌اند، از جمله توصیه‌هایی برای اقدامات کنترلی کافی برای به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض کارگران. . علاوه بر این، تعدادی از روش‌ها و ابزارهای باند کنترل کیفی توسعه یافته‌اند که در آن کنترل‌های خاص بر اساس سطح مشخصی از ریسک برای یک فرآیند خاص توصیه می‌شوند.

نوار خطر - که در آن مواد بر اساس داده های سم شناسی محدود به نوارها طبقه بندی می شوند و برای اطلاع از حداکثر سطوح مواجهه و طرح های کنترل استفاده می شوند - به عنوان وسیله ای برای حمایت از ارزیابی خطر نانومواد در غیاب داده های بیشتر پیشنهاد شده است. روش‌های مختلفی پیشنهاد شده‌اند، از جمله استفاده از هشدارهای فیزیکوشیمیایی یا ساختاری، که بسیاری از آن‌ها در ابزارهای باند کنترلی گنجانده شده‌اند (به بعد مراجعه کنید). از طرف دیگر، می‌توان یک دسته مقدماتی پیش‌فرض مرتبط با اقدامات کنترل مواجهه کافی را تعیین کرد که در صورت سمی بودن ماده‌ای بعداً از کارگران محافظت می‌کند. این رویکردها هنوز در دست توسعه هستند و هنوز برای نانومواد تایید نشده اند.

حذف مواد خطرناک، از جمله نانومواد خطرناک، از فرآیندها و محصولات، اقدامی است که باید در اولویت قرار گیرد.

اگر حذف امکان پذیر نباشد، جایگزینی با یک ماده غیر خطرناک یا کم خطر یا با یک فناوری متفاوت و ایمن باید در نظر گرفته شود. در حالی که جایگزینی یا حذف نانومواد اغلب امکان پذیر نیست، ممکن است بتوان برخی از جنبه های شکل فیزیکی نانومواد یا فرآیند را به گونه ای تغییر داد که انتشار نانومواد را کاهش داد، از جمله استفاده از اقدامات کنترلی مناسب.

به طور گسترده پذیرفته شده است که محصور شدن و جداسازی فرآیند می تواند انتشار نانومواد در هوا را در هوا در حین جابجایی، تولید و استفاده به حداقل برساند. تمام عملیاتی که در آنها رهاسازی عمدی نانومواد در هوا وجود دارد باید در تاسیسات محدود یا جایی که کارگران از این فرآیند جدا هستند انجام شود. تمام فرآیندهای دیگر که شامل استفاده از نانومواد خشک می شود باید در تاسیسات محصور در صورت امکان انجام شود. یک سیستم بسته مخصوصاً برای فعالیت‌هایی مانند اندازه‌گیری مواد خام یا تولیدی، ریختن (از جمله مخلوط کردن) در تجهیزات تولید یا پردازش یا جمع‌آوری از آن، تمیز کردن ظروف و پردازش زباله توصیه می‌شود، مگر اینکه پتانسیلی برای قرار گرفتن در معرض آن وجود نداشته باشد.

کنترل‌های مهندسی (مانند مهار فرآیند، تهویه خروجی موضعی، تهویه عمومی) با سایر اقدامات برای کاهش قرار گرفتن در معرض در صورت عدم اعمال موارد ذکر شده در بالا، می‌توانند در نظر گرفته شوند. با این حال، مشخص شده است که کنترل های مهندسی باید با احتیاط اعمال شوند تا از حفاظت از کارگران بدون به خطر انداختن تولید اطمینان حاصل شود. انتخاب اقدامات کنترل مهندسی به نیازهای هر محل کار بستگی دارد و باید کمیت و شکل فیزیکی نانومواد و همچنین مدت زمان و فرکانس کار را در نظر بگیرد. ممکن است برای کسانی که با نانومواد کار می کنند لازم باشد از ترکیبی از روش ها برای کنترل قرار گرفتن در معرض و خطر استفاده کنند.

تهویه محلی و عمومی به جلوگیری از پراکندگی نانومواد معلق در هوا در محل کار و فضاهای مجاور کمک می کند. برای حذف نانوذرات از هوای خروجی باید از سیستم فیلتراسیون مناسب استفاده کرد. این می تواند یک سیستم چند مرحله ای با فیلتر هوای ذرات با راندمان بالا (HEPA) یا فیلترهای هوا با نفوذ فوق العاده کم (ULPA) به عنوان فیلتر نهایی باشد.

بهینه سازی روابط عمومی

طراحی و شیوه های عملیاتی به طوری که محصولات جانبی خطرناک و تولید ضایعات کاهش یابد، قرار گرفتن در معرض در محل کار را کاهش می دهد.

کاهش خطر انفجار نانوذرات را می توان با استفاده از چهار «موانع ایمنی خاص» به دست آورد :

مانع پیشگیری: کاهش احتمال تصادف با روش های تعمیر و نگهداری تقویت شده که از انتشار گازهای گلخانه ای فراری جلوگیری می کند، تولید تصادفی جو انفجاری، ایجاد الکتریسیته ساکن، منابع اشتعال تصادفی.
مانع کاهش: کاهش عوامل فرآیند، با کاهش دما و فشار فرآیند.
سد کاهش: پارامترهای شدت نانوپودر را با جایگزینی یا رقیق‌سازی کاهش می‌دهد.
سد حفاظتی: افزایش درجه حفاظت برای کارگران در معرض خطر.
اقدامات سازمانی باید برای تکمیل و همراهی کنترل های مهندسی استفاده شود نه جایگزینی آنها. به عنوان مثال، می تواند به حداقل رساندن تعداد افرادی که ممکن است در معرض قرار بگیرند و زمان و دفعات قرار گرفتن در معرض احتمالی کمک کند.

مستندسازی رویه‌های ایمن و دستورالعمل‌های کاری برای فرآیندهای مربوط به نانومواد و در دسترس قرار دادن آنها در محل کار، مبنایی برای شیوه‌های کاری مناسب فراهم می‌کند و مرجعی برای بهبود مستمر خواهد بود.

دسترسی به مناطقی که ممکن است در معرض قرار گرفتن باشد باید محدود شود. سیگنال های ایمنی و خطر باید به طور مناسب استفاده شوند. هیچ مشخصاتی در قانون در مورد نحوه برچسب‌گذاری و امضای ریسک‌های نانو وجود ندارد، اما برخی راهنمایی‌ها برای برچسب‌گذاری در دسترس است و برخی اسناد علامت «نانو اشیاء» را برای مناطق دارای چنین خطری توصیه می‌کنند.

اقدامات لازم برای نگهداری، نظافت و بهداشت فردی مناسب انجام شود.

کارگران باید در مورد استفاده ایمن با نانومواد و اقدامات کنترلی اجرا شده آموزش ببینند. طبق قانون، آنها باید مورد مشورت قرار گیرند و بتوانند در تصمیماتی که ممکن است بر سلامت و ایمنی آنها تأثیر بگذارد، شرکت کنند. اطلاعات کارگران همچنین باید شامل اطلاعاتی در مورد خطرات خاص نانومواد و اهمیت ویژه اصل احتیاط باشد، به دلیل دانش محدود در مورد خطرات بهداشتی و ایمنی و ارزیابی قرار گرفتن در معرض نانومواد. باید تدابیری اتخاذ شود تا اطمینان حاصل شود که کارگران خطرات را درک کرده و اقدامات کنترلی را به درستی اعمال می کنند

تجهیزات حفاظت فردی (PPE) از جمله تجهیزات حفاظتی تنفسی (RPE) باید در مواقعی که سایر اقدامات پیشگیرانه و حفاظتی کافی یا امکان پذیر نباشد استفاده شوند. انتخاب نادرست، نصب یا استفاده از PPE می تواند آن را بی اثر کند. سرمایه گذاری باید در آموزش، نظارت و نگهداری انجام شود تا اطمینان حاصل شود که PPE (به ویژه RPE) سطح حفاظت مورد نظر را فراهم می کند. می توان از فیلترهای هپا، کارتریج های تنفسی و ماسک های ساخته شده با فیلترهای فیبری، لباس محافظ، عینک و دستکش استفاده کرد. نیم ماسک های فیلتر شده باید به خوبی روی صورت قرار بگیرند زیرا آب بندی ناکافی عملکرد محافظتی را مختل می کند و خطر قرار گرفتن در معرض آن را افزایش می دهد.

به نظر می‌رسد لباس‌های محافظ ساخته‌شده از پارچه‌های هواگیر و متشکل از منسوجات غیر بافته برای محافظت از کارگران در برابر نانوذرات نسبت به پنبه و پلی‌پروپیلن کارآمدتر هستند دستکش‌های نیتریل، لاتکس، نئوپرن برای نانوذرات با قطر حدود 10 نانومتر، زمانی که دستکش را برای چند دقیقه در معرض دید قرار می‌دهند، کارآمد هستند. کارگران باید از حدود تجهیزات حفاظتی، اعتبار و استفاده صحیح از آن مطلع شوند.

محدودیت های مواجهه شغلی
در قوانین اتحادیه اروپا هیچ مقدار محدودیت مواجهه شغلی نظارتی (OEL) ویژه نانوذرات وجود ندارد. به دلیل بسیاری از عوامل تأثیرگذار (اندازه، مساحت سطح، بار، ترکیب، و غیره) با سهم جزئی شناخته شده در سم شناسی، تخمین سطح اثر نامطلوب قابل مشاهده بدون (NOAEL) یا پایین ترین سطح اثر نامطلوب قابل مشاهده (LOAEL) دشوار است. و در نتیجه یک حد قرار گرفتن در معرض شغلی مبتنی بر سلامت ایجاد کنید.

در هر صورت، فقدان OEL الزام انجام ارزیابی ریسک و اجرای سلسله مراتب اقدامات پیشگیرانه با اولویت حذف و به دنبال آن جایگزینی، کاهش در منبع با اقدامات جمعی و غیره را تضعیف نمی کند.

برخی از سازمان‌ها OEL‌های آزمایشی را پیشنهاد کرده‌اند، مانند موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی ایالات متحده (NIOSH) که محدودیت‌های مواجهه توصیه‌شده (RELs) را برای  پیشنهاد کرده است:

نانولوله‌های کربنی قابل تنفس و نانوالیاف کربنی - قرار گرفتن در معرض کارگران نباید از 1.0 میکروگرم بر متر مکعب (μg/m3) کربن عنصری به‌عنوان غلظت میانگین وزنی با زمان 8 ساعته (TWA) بیشتر شود.
دی اکسید تیتانیوم فوق ریز (در مقیاس نانو) - قرار گرفتن در معرض کارگران نباید از 0.3 میلی گرم در متر مکعب (mg/m3) به عنوان غلظت TWA تا 10 ساعت در روز در طول یک هفته کاری 40 ساعته تجاوز کند.
دی اکسید تیتانیوم رنگدانه ای (اندازه ذرات بیشتر از 100 نانومتر) - قرار گرفتن در معرض کارگران نباید از 2.4 میلی گرم بر متر مکعب به عنوان غلظت TWA تا 10 ساعت در روز در طول یک هفته کاری 40 ساعته تجاوز کند.
به اصطلاح "سطوح معیار" نیز پیشنهاد شده است. سطوح معیار ممکن است به عنوان ابزاری در ارزیابی قرار گرفتن در معرض شغلی استفاده شود. آنها n هستند

o مقادیر حدی مبتنی بر سلامت، اما نشان دهنده یک سطح راهنمایی عملی است.

موسسه استاندارد بریتانیا سطوح قرار گرفتن در معرض معیار را برای چهار نوع خطر نانوذرات پیشنهاد کرده است:

برای نانومواد نامحلول یک سطح معیار کلی 0.066 × OEL از مواد فله کوچک مربوطه (بیان شده به عنوان غلظت جرمی) پیشنهاد شده است.
برای نانومواد فیبری، سطح معیار پیشنهادی 0.01 فیبر در میلی لیتر است.
برای نانومواد بسیار محلول، معیار 0.5 × OEL از مواد فله میکروسایز مربوطه پیشنهاد شده است.
برای مواد طبقه‌بندی‌شده به‌عنوان سرطان‌زا، جهش‌زا، آسم‌زا یا تولیدمثل (CMAR) در شکل درشت‌شان، همان خطرات برای شکل نانو در نظر گرفته می‌شود و سطح معیار پیشنهادی 0.1 × OEL (غلظت جرمی) از مواد میکروسایز مربوطه است.
موسسه آلمانی برای ایمنی و سلامت شغلی بیمه حوادث اجتماعی آلمان (IFA) نیز توصیه هایی را برای محدودیت های معیار با استفاده از اندازه و چگالی نانوذرات به عنوان معیارهای طبقه بندی ارائه کرده است. IFA بر اساس تجربه خود در اندازه‌گیری و محدودیت‌های تشخیص روش‌های اندازه‌گیری که در حال حاضر استفاده می‌شود، محدودیت‌های معیار زیر را به‌عنوان افزایش مواجهه پس‌زمینه با ذرات بسیار ریز در طول یک شیفت کاری 8 ساعته پیشنهاد کرد:

برای فلزات، اکسیدهای فلزی و سایر نانومواد گرانولی مقاوم زیستی با چگالی بیش از 6000 کیلوگرم بر متر مکعب، غلظت تعداد ذرات 20000 ذره در سانتی‌متر مکعب در محدوده اندازه‌گیری بین 1 تا 100 نانومتر نباید بیشتر شود.
برای نانومواد گرانولی مقاوم زیستی با چگالی کمتر از 6000 کیلوگرم بر متر مکعب، غلظت تعداد ذرات 40000 ذره در سانتی‌متر مکعب در محدوده اندازه‌گیری شده بین 1 تا 100 نانومتر نباید تجاوز کند.
برای نانولوله‌های کربنی (CNT) که هیچ اعلامیه سازنده‌ای مبنی بر ایمن بودن نانولوله‌های کربنی در برابر اثرات مشابه آزبست در دسترس نیست، بر اساس نسبت خطر مواجهه برای آزبست، غلظت موقت فیبر 10000 فیبر در متر مکعب برای ارزیابی پیشنهاد شده است. 
علاوه بر این، تعدادی از شرکت‌ها محدودیت‌های مواجهه داخلی را ایجاد کرده‌اند. درجه ای از تنوع در محدودیت های پیشنهادی وجود دارد، تا حدی به دلیل مجموعه داده هایی که محدودیت قرار گرفتن بر آن استوار است، اما همچنین به دلیل ماهیت فرآیند استخراج از جمله عوامل ایمنی اعمال شده است. با وجود این، واضح است که نانوذرات خاص ممکن است خطرناک تر از ذرات بزرگتر یک ماده باشند. بنابراین، مهم است که توجه داشته باشید که OEL های موجود برای یک ماده ممکن است محافظت کافی در برابر نانوذرات آن ماده ایجاد نکند. کارفرمایان باید با استفاده از اقدامات مناسب کنترل قرار گرفتن در معرض قرار گرفتن کارگران را تا جایی که منطقی عملی است به حداقل برسانند.

ارتباط ریسک
مهم است که خطرات مربوط به جابجایی نانومواد و محصولات حاوی نانومواد را به کارگرانی که مستقیماً از این مواد استفاده می‌کنند، برای اطمینان از محافظت از آن‌ها در محل کار، اطلاع رسانی کنیم. علاوه بر این، برقراری ارتباط با کارگران این اطمینان را فراهم می کند که ریسک ها و خطرات مدیریت، کنترل و درک می شوند.

برگه های داده ایمنی (SDS) یک مکانیسم تثبیت شده و موثر برای انتقال اطلاعات ایمنی مناسب در طول زنجیره تامین محصول است. با توجه به عدم قطعیت های باقی مانده در مورد خواص خطرناک بالقوه نانومواد و کفایت اقدامات کنترلی موجود، مهم است که هر SDS ها دانش فعلی در این زمینه را تا حد امکان منعکس کنند. چندین گروه ارزیابی SDS ها را برای نانومواد با هدف ارزیابی دقت و قابلیت اطمینان آنها و برجسته کردن شکاف های دانش احتمالی مانع از توسعه آنها انجام داده اند .

رهنمودهایی توسط چندین سازمان برای حمایت از تهیه SDS برای نانومواد و محصولات حاوی نانو و ارتباط مناسب اطلاعات ریسک در سراسر زنجیره تامین منتشر شده است توصیه های کلیدی ISO برای تهیه SDS برای نانومواد عبارتند از :

علامت گذاری تاریخ SDS ها به دلیل گسترش سریع داده های موجود.
بیان واضحی مبنی بر اینکه یک ماده به شکل نانو است، به‌ویژه زمانی که از همان شماره سرویس خلاصه‌های شیمی (CAS) به عنوان فرم فله استفاده می‌شود.
اعلانات مربوط به جاهایی که اطلاعات سم شناسی و اکو سم شناسی در دسترس نیست.
بیانیه ای مبنی بر اینکه آیا محدودیت های موجود برای قرار گرفتن در معرض برای حجم یا نانو شکل مواد است یا در صورت عدم وجود محدودیت، اعمال اصل احتیاط.
یکی دیگر از اشکال مهم ارتباط ریسک در محیط کار، استفاده از برچسب گذاری و علامت گذاری است. یک رویکرد استاندارد برای برچسب‌گذاری و علائم ایمنی برای استفاده با نانومواد در حال حاضر وجود ندارد و هیچ علامت استاندارد یا اجماع رسمی وجود ندارد که آیا چنین علامتی ضروری است یا خیر. در صورت عدم وجود چنین مقررات و اطلاعات بیشتر، یک رویکرد جدی و پیشگیرانه برای برچسب زدن و علامت گذاری توصیه می شود. برچسب گذاری بسته بندی های حاوی نانو مواد ومحصولات حاوی نانومواد باید با شرح محتویات به شکل نانو و سایر مواد شیمیایی و خواص خطرناک شناخته شده یا مشکوک قابل مشاهده و واضح باشند.

کاربردهای نانو مواد را در لینک زیر بخوانید

https://bismoot.com/blog/%d9%81%d8%b1%d9%88%d8%b4-%d9%86%d8%a7%d9%86%d9%88-%d8%b0%d8%b1%d8%a7%d8%aa/

منبع

https://oshwiki.eu/wiki/Nanomaterials